مقاله بررسی اثر آسپیرین بر میزان خونریزی به هنگام پروب کردن در بیماران مبتلا به ژنژیویت با word
مقاله بررسی اثر آسپیرین بر میزان خونریزی به هنگام پروب کردن در بیماران مبتلا به ژنژیویت با word دارای 6 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی اثر آسپیرین بر میزان خونریزی به هنگام پروب کردن در بیماران مبتلا به ژنژیویت با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر آسپیرین بر میزان خونریزی به هنگام پروب کردن در بیماران مبتلا به ژنژیویت با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی اثر آسپیرین بر میزان خونریزی به هنگام پروب کردن در بیماران مبتلا به ژنژیویت با word :
مقاله بررسی اثر آسپیرین بر میزان خونریزی به هنگام پروب کردن در بیماران مبتلا به ژنژیویت با word که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان 1388 در مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry از صفحه 337 تا 342 منتشر شده است.
نام: بررسی اثر آسپیرین بر میزان خونریزی به هنگام پروب کردن در بیماران مبتلا به ژنژیویت
این مقاله دارای 6 صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن میتوانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ژنژیویت
مقاله آسپیرین
مقاله نمایه پریودونتال
مقاله خونریزی به هنگام پروبینگ
چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
بیان مساله: خونریزی به هنگام پروبینگ (Bleeding on Probing (BOP)) برای تشخیص و غربال گری بیماری های پریودنتال، ارزیابی نتایج درمان و تعیین پیشرفت بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. وجود خونریزی در هنگام پروب کردن دال بر التهاب لثه و وجود نداشتن آن نشانه سلامتی بافت های پریودنتال است. آسپیرین به عنوان عامل اثر گذار در افزایش میزان BOP مطرح شده است، که می تواند سبب تشخیص بالینی نادرست گردد.
هدف: هدف از این بررسی تعیین اثر آسپیرین بر میزان BOP در بیماران مبتلا به ژنژیویت بود.
مواد و روش: این پژوهش به روش بررسی بالینی تجربی دو سوکور و متقاطع انجام گرفت. شمار 50 نفر از دانشجویان و مراجعه کنندگان به واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی که BOP مساوی یا بالای 20 درصد داشتند انتخاب شدند. در روز اول میزان BOP همه بیماران اندازه گیری و ثبت گردید. بیماران به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. کپسول های دارای آسپیرین 100 میلی گرم و پلاسبو با کدهای B و A کدگذاری گردیدند و به صورت تصادفی برای مصرف روزانه یک کپسول به مدت 7 روز به دو گروه داده شد. در روزهای 7 و 14 دوباره BOP بیماران اندازه گیری و ثبت گردید. در روز 14، گونه کپسول های مصرفی میان دو گروه مورد و شاهد جا به جا و دوباره در 7 و 14 روز بعد BOP در بیماران اندازه گیری و ثبت شد. اندازه گیری ها با استفاده از روش آماری نشانه دار ویلکاسیون مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: میزان BOP در گروه شاهد و مورد در روز اول به ترتیب 49±17 و 47±15 درصد (P=0.3)، در روز هفتم به ترتیب 49±18 و 50±21 درصد (P=0.7) و در روز چهاردهم در دو گروه به ترتیب 46±19 و 49±17 درصد گزارش شد (P=0.9). در هیچ یک از زمان های مورد بررسی اختلاف آماری معناداری میان گروه شاهد و مورد از لحاظ میزان BOP وجود نداشت. همچنین در هیچ یک از گروه های شاهد و مورد، اختلاف معنادار میان روزهای هفتم و چهاردهم از لحاظ میزان BOP مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: مصرف آسپیرین با دوز پایین 100 میلی گرم به مدت 7 روز در افرادی که ژنژیویت دارند، در مقایسه با پلاسبو، تاثیری در افزایش BOP در بیماران مبتلا به ژنژیویت ندارد.
